Symposium

شماره 248 مجله ي عكس مطلبي داشت با عنوان : مخترع عكس رنگي ، نابغه يا شياد ؟ ‌نوشته ي جالبي بود ، بد نديدم اينجا خلاصه اي ازش بنويسم .

موزه ي ملي ِ اسميت سونيان تاريخ آمريكا ، مؤسسه ي حفظ و نگهداري گتي و بنياد گتي با همكاري ِ يكديگر دست به تحقيقاتي در اين مورد زدند تا به سؤالي كه از 156 سال پيش بدون پاسخ مانده بود ، پاسخ دهند .
داگروتيپ شيوه اي است كه نام آن از اسم هنرمند و شيميدان فرانسوي « لويي ژاك مانده داگر » گرفته شده و در سال 1839 به ثبت رسيده است . 11 سال بعد « ريولوي هيل » براي اولين بار ادعا كرد كه با استفاده از روشي خاص مي تواند داگروتيپ هايي با رنگ هاي طبيعي بسازد كه به آن « هيلوتايپ » مي گفتند . هنگامي كه هيل از انجام اين كار در ملاء عام خودداري كرد همه او را يك شياد ناميدند . در سال 1933 داماد هيل ، جان بوگر گريسون 62 هيلوتايپ از آثار او را به اسميت سونيان ارائه داد . مؤسسه ي گتي با بررسي هايي كه انجام داد ثابت كرد هيل حقيقتاً يك نابغه بوده است زيرا وي با استفاده از روشي خاص چندين رنگ طبيعي را در عكس هاي خود خلق كرده است ؛ گرچه نبوغش با نيرنگ درآميخته بود . « موسان ايتوليك » به همراه « آرت كاپلان » مي گويند : « با بررسي هاي اخير روشن شد كه هيل رنگ دانه هايي را به گونه اي با دست به صفحه ي رنگي اضافه مي كرده است كه از اصل خود رنگ دارتر و پيچيده تر به نظر برسند . »