کنار پنجره ایستادیم و نگاه کردیم به دانه های درشت و سفید برف ، به آسمان سیاه ، ساختمان های بد قواره ، به خنده های دلهره آور ، به نفس های کاذب ، زندگی های مرده ... و من احساس کردم زمین زیر پایم می لرزد .